بسم الله
سخنی حکیمانه است که «وقت راه رفتن، اگر مطمئن باشید پایی را که برداشته‌اید زنده بر زمین می‌گذارید، حق مرگ را ادا نکرده‌اید».
مرگ همیشه در یک‌قدمی‌ماست؛ هم‌سایه‌ی دیوار به دیواری است که بالأخره یک‌روز سرزده به ما سر می‌زند... باید هر روز آماده‌ی میزبانی از این مهمان ناگزیر باشیم. گاه زلزله یا بیماری‌ای ما را به یاد این هم‌سایه می‌اندازد؛ اما او برای آمدن در بند این بهانه‌ها نیست...
اگر این روزها بیش‌تر به یاد حضرت عزرائیل هستیم مشکل از فراموش‌کار و غافل بودن ما در روزهای دیگر است؛ و الا ایشان به ما تضمینی نداده که برای آمدن، منتظر بیماری واگیردار می‌ماند...
و البته زمین و زمان، بیماری و شفا و همه چیز جنود خدا هستند. ویروس کرونا هم تحت امر حکیمانه‌ی اوست... حفظ جان از واجبات است. باید بهداشت را رعایت کرد؛ اما نباید از ترس مرگ مُرد!
پ.ن. اللهم ذَکِّرنا بالموت کُلَ ساعة...